Nisan bitmeden alıp okumaya başlayabildiğim için çok mutluyum bu kitabı. Yarın da ayrı bir keyif olacak yolda okumak... Belki büyütmek gibi gelecek ama bu ayın en güzel hediyesi bu kitap oldu bana. Ben böyle şeylerle mutlu olan bir insanım işte. Belki iyi belki kötü. Böylelikle seviyorum hayatı hem ne demiş Cemil Meriç: "İnsanlar kıyıcıydı kitaplara sığındım" Böyle iyi böyle güzel...
Ayrıca kitabın içindeki ayracı ayrı sevdim ki üzerinde şöyle der Günday: "Kim kalbinden vazgeçecek kadar kendini bir şeye adayabilir?" Başlı başına ayrı bir yazının konusu.
Allah'ım iyi ki kitaplar var, iyi ki baharlar, yağmurlar, yollar iyi ki varlar.
Yoksa nasıl katlanırdık bunca hengameye, bunca sansüre, bunca yobazlığa bunca yanlış giden şeye hayata işte? Nasıl katlanırdık?
Neyse,
Birkaç gün yokum. Çok değil AZ...
Umarım döndüğümde bahar da gelmiş olur.
Ben yazarken bunu dinledim: http://www.fizymuzik.com/#tjLoOmDddgk/r/!/
Mutluluk ve Mevsimi Geldi Susadım Aşka
2 ay önce